بسمه تعالی

هرگز همیشگی

همیشه ناقص تمام من همیشه هرگز تمام تو

وداع رفتن سلام من شروع پایان مرام تو

عبور خالی صدای تو پرنده ی باد پای تو

شبیه رعدی شبیه برق سلام تو والسلام تو

چنان کویرت شد اولم که شعله باران شد آخرم

زهی به حسن شروع من زهی به حسن ختام تو

اثر ندارد زبان تیغ تو لب گشا تا که سر زند

ظفرز تیغ زبان تو گل از گلوی نیام تو

اگر بداند که شوق من سوار سیلاب جستجوست

به پشت دیوار فاصله نمی دهد تکیه گام تو

شلوغم از انتظار گرم و کوچه بازار چشم من

قدم قدم دود می شود از آتش ازدحام تو

اگر بمیرم زتشنگی سکوت خشکیده در گلوم

به عشق لب تر نمی کنم مگر به فریاد نام تو

اسد نیکفال (فریاد)

اردبیل - 86/1/20